پروتکل TLS چیست؟ یک پروتکل امنیتی است که به سازمان‌ها اجازه می‌دهد داده‌ها را در طول انتقال در اینترنت به‌طور امن و مخفیانه ارسال کنند. این پروتکل امنیتی با ایجاد یک کانال امن ارتباطی بین سرور و مرورگر وب، یک سنگ بنای اساسی برای امنیت اینترنت برقرار می‌کند. TLS با استفاده از گواهینامه های دیجیتال، هویت وب سایت‌ها و سرورها را تأیید می کند و ارتباط شما با آنها  را امن و قابل اعتماد می‌سازد. این پروتکل به طور مداوم تکامل می یابد تا با تهدیدات امنیتی جدید مقابله کند و از اطلاعات شما در برابر چشم های کنجکاو محافظت کند. در ادامه این مقاله قصد داریم تا شما را بیشتر با این پروتکل آشنا کنیم. پس ما را تا انتهای مقاله همراهی کنید.

TLS چیست؟

یک پروتکل امنیتی است که حریم خصوصی و یکپارچگی داده‌ها را در طول انتقال آنها در اینترنت فراهم می کند. TLS از رمزگذاری برای اطمینان از اینکه داده‌ها فقط توسط گیرنده مورد نظر قابل خواندن هستند، استفاده می کند. این پروتکل به طور گسترده ای برای محافظت از ارتباطات حساس، مانند تراکنش‌های آنلاین، ورود به سیستم ایمیل و انتقال اطلاعات محرمانه مورد استفاده قرار می گیرد. TLS از گواهینامه های دیجیتال برای تایید اعتبار وب سایت ها و سرورها استفاده می کند و یک کانال امن ارتباطی بین مرورگر وب و سرور ایجاد می کند. این پروتکل به طور مداوم تکامل می یابد تا با تهدیدات امنیتی جدید مقابله کند و حریم خصوصی و امنیت کاربران را در فضای آنلاین حفظ می‌کند.

تفاوت دو پروتکل ssl و tls چیست؟

SSL و TLS دو پروتکل امنیتی هستند که برای محافظت از ارتباطات آنلاین و تضمین حریم خصوصی و یکپارچگی داده ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. اگرچه هر دو پروتکل هدف مشابهی دارند، اما تفاوت‌هایی بین آنها وجود دارد:

نسخه ها: SSL پروتکل قدیمی تری است که اولین بار در سال 1995 معرفی شد. در حالی که TLS نسخه جدیدتر و بهبود یافته SSL است که برای اولین بار در سال 1999 منتشر شد. TLS از نظر امنیتی قوی تر است و دارای ویژگی های پیشرفته تری نسبت به SSL است.

امنیت: TLS امن تر از SSL است. این پروتکل از رمزگذاری قوی‌تری استفاده می کند و دارای الگوریتم های امنیتی پیشرفته تری است که آن را در برابر حملات امنیتی مقاوم تر می کند. TLS همچنین از رمز گذاری طولانی تری پشتیبانی می کند که امنیت بیشتری را فراهم می کند.

پشتیبانی: TLS از پروتکل های جدیدتری مانند HTTP/2 و QUIC پشتیبانی می کند، در حالی که SSL ممکن است با برخی از پروتکل های جدیدتر سازگار نباشد. اکثر مرورگرهای مدرن و سرورها اکنون TLS را ترجیح می دهند و از آن پشتیبانی می کنند.

گواهینامه ها: TLS از گواهینامه های دیجیتال برای تایید اعتبار وب سایت ها و سرورها استفاده می کند. این گواهینامه ها توسط مراجع صدور گواهینامه معتبر صادر می‌شوند و اطمینان حاصل می کنند که ارتباط امن است. SSL نیز از گواهینامه های دیجیتال استفاده می کند، اما ممکن است برخی از گواهینامه های قدیمی تر دارای امنیت کمتری باشند.

عملکرد: TLS به طور کلی عملکرد بهتری نسبت به SSL دارد. این پروتکل بهینه سازی شده است تا سریعتر و کارآمدتر باشد، که منجر به زمان بارگذاری سریع‌ترصفحه و بهبود تجربه کاربری می‌شود.

انواع گواهی احراز هویت TLS

این مقامات سه نوع سوابق گواهی احراز هویت را ارائه می‌دهند:

Domain Validation: گواهی استاندارد و پایین‌ترین سطح احراز هویت است. نهادهای ناشناس می‌توانند این گواهینامه را دریافت کنند.

Organization Validation: گواهی سازمانی که بررسی‌های بیشتری برای اطمینان از محافظت از هویت و برند شما انجام می‌دهد. این گواهی برای وب‌سایت‌های تجاری و تجارت الکترونیک مفید است.

Extended Validation: گواهی پیشرفته که بالاترین استاندارد حفاظت از هویت و برند را تضمین می‌کند. این گواهی امنیت بیشتری برای برند و وب‌سایت فراهم می‌کند و منجر به جلب اعتماد بیشتری از سمت کاربران خواهد شد.

ضرورت استفاده از پروتکل TLS برای کسب‌وکارها

استفاده از پروتکل TLS برای کسب و کارهای مدرن یک ضرورت است، زیرا چندین لایه از امنیت و یکپارچگی را برای ارتباطات آنلاین فراهم می کند. اینجا دلایل اصلی اهمیت TLS برای هر کسب و کاری آورده شده است:

رمزگذاری: TLS یک کانال امن ارتباطی ایجاد می‌کند. این پروتکل داده‌های در حال انتقال را با استفاده از الگوریتم های پیشرفته رمزگذاری رمزگذاری می‌کند تا از دسترسی غیرمجاز یا جاسوسی توسط افراد ثالث جلوگیری کند. این رمزگذاری برای محافظت از اطلاعات حساس، مانند جزئیات کارت اعتباری مشتریان، اطلاعات شخصی یا اسناد محرمانه حیاتی است. با رمزگذاری داده‌ها، کسب و کارها می‌توانند اطمینان حاصل کنند که اطلاعات محرمانه آنها در برابر چشم‌های کنجکاو محافظت می شود.

احراز هویت: TLS نه تنها داده ها را امن نگه می‌دارد، بلکه هویت طرفین را تأیید می‌کند. این پروتکل از گواهینامه‌های دیجیتال استفاده می کند تا هویت سرورها را تایید کند. این تأیید هویت اطمینان می‌دهد که کاربران با وب سایت‌های معتبر ارتباط برقرار می کنند و خطر جعل هویت یا فیشینگ را کاهش می‌دهد. احراز هویت TLS اعتماد و اعتبار را بین کسب و کار و مشتریان آن ایجاد می کند.

یکپارچگی داده ها: TLS از کدهای تایید اعتبار استفاده می کند تا اطمینان حاصل شود که داده ها در طول انتقال دستکاری یا تغییر نیافته اند. هر گونه تغییر در داده ها هنگام انتقال تشخیص داده خواهد شد. این ویژگی یکپارچگی تضمین می‌‍کند که اطلاعات به همان شکلی که ارسال شده اند، دریافت می شوند، که برای حفظ صحت و امنیت داده ها بسیار مهم است.

نقاط ضعف TLS چیست؟

پروتکل امنیتی TLS، اگرچه برای تأمین امنیت ارتباطات آنلاین طراحی شده است، اما بر عملکرد وب‌سایتها تاثیر منفی می‌گذارد. برخی از این اثرات عبارتند از:

افزایش زمان بارگذاری وب‌سایت در مواردی که حجم ترافیک بالایی باشد یا منابع محاسباتی کافی نباشد.

امکان انتخاب روش رمزگذاری ضعیف در سروری با پیکربندی اشتباه.

کاهش موقت ترافیک به علت نیاز به رفرش سایت بعد از پیاده‌سازی اولیه TLS.

ناسازگاری با افزونه‌های قدیمی‌تر که با HTTPS سازگار نیستند.

خطا در comprehension کاربران عمومی اینترنت در مورد عملکرد گواهی‌ها در خرابی‌های TLS، که می‌تواند حمله‌کنندگان را به سوء استفاده از گواهی‌های منقضی یا نامعتبر تشویق کند.

احتمال شناسایی اشتباه فایروال توسط پروتکل TLS برای بررسی ترافیک توسط ابزارهای امنیتی شبکه.

آسیب‌پذیری در برابر حملات کانال جانبی ناشی از اجرای معیوب یک سیستم رمزنگاری.